به نقل از «قدس آنلاین»

گزارش نشنال جئوگرافیک درباره پیکره‌هایی که نشان‌دهنده هنر ناشناخته یک تمدن باستانی است/ مفرغ‌های رازآلود لرستان

تاریخ انتشار: ۱۴ مرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۳۹۰۷۲۳

حوالی یک قرن قبل، اواخر دهه 1920، شمار فراوانی از مجسمه‌های نفیس برنزی به بازار آثار باستانی هجوم آوردند. هیچ کس چیز زیادی درباره آن‌ها نمی‌دانست. مجموعه‌ای از آثار هنری شامل پیکره‌های انسانی، حیوانات، فنجان‌های برنزی برجسته و سنجاق‌های ظریف که خریدارها را شگفت‌زده می‌کرد. درباره منشأ آنها پرس و جوهای فراوانی انجام شد، اما پاسخ‌ها تا حدودی مبهم بود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

دلالان به جای نام بردن از یک شهرک یا تمدن خاص، تنها منطقه‌ای را در رشته کوه‌های زاگرس نشان می‌دادند؛ لرستان در ایران.

تمدنی که به تاراج رفت

سیل برنزهای لرستان در پاییز 1928 از شهر هرسین در شرق کرمانشاه آغاز شد. یک کشاورز محلی چندین شی زیبا برنزی را در مزرعه‌اش کشف کرد و آنها را فروخت. اخبار یافته های او پخش شد و به زودی شهر پر شد از دلالانی که این آثار هنری را می خریدند و سپس آنها را به موزه ها و مجموعه های خصوصی می فروختند. این یک کاسبی سودآور بود که برای محلی‌ها اما همین درآمد، بسیاری از دانسته‌های باستان‌شناسی را درباره این تمدن، از بین برد.

با وجود آسیب‌دیدگی و غارت، تیم‌های باستان‌شناسی توانستند اقلام برنز، عاج و سرامیک را بازیابی کند؛ اشیایی که تکنیک‌ها و سبک‌های هنری مشابهی را با برنزهایی که در دهه 1920 کشف و فروخته می‌شد، نشان می‌دادند.

دست و پا کردن یک تقویم برای برنزهای لرستان چالش‌برانگیز بوده است. غارت گسترده، بسیاری از آن چه را که می‌توانست دانسته‌های ما درباره این محصولات باشد، ویران کرد. تنها در دهه‌های اخیر می‌توان تاریخ مفرغ‌های لرستان را مشخص کرد. تجزیه و تحلیل سبک‌شناسی هنری و شمایل‌نگاری این یافته‌ها، با مجموعه‌ای از کاوش‌های باستان‌شناسی در طول دهه‌های 1960 و 1970 تکمیل شد. کاوش‌هایی که بین سال‌های 1965 تا 1979 در غرب لرستان توسط دانشگاه «گنت» بلژیک و موزه‌های سلطنتی بروکسل انجام شد، امکان یافتن تعداد زیادی مقبره جمعی پر از آثار باستانی را فراهم کرد. به لطف چینه‌شناسی دست‌نخورده، این‌ اشیا را می توان تاریخ‌گذاری کرد. بر اساس این مطالعات، محققان می‌توانند زمان ساخت مفرغ‌های لرستان را با دقت بیشتری محاسبه کنند؛ اواخر عصر آهن.

مفرغ‌کارهای لرستانی؛ هنرمندان ناشناش

هویت افرادی که این قطعات زیبا را طراحی کرده‌اند نامشخص است. نامزدها عبارتند از مادهای اولیه، یک گروه هند و اروپایی که در این منطقه زندگی می‌کرده‌اند؛ و «سیمریان» مردمی کوچ‌نشین که از جنوب روسیه سرچشمه می‌گیرند و احتمالاً در قرن هشتم قبل از میلاد به لرستان نقل مکان کردند.

کتیبه‌هایی که به خط میخی بر روی شمشیرهایی که در این منطقه یافت شده‌اند، حکایت از «کاسی»‌ها هم دارد؛ مردمی که در حدود قرن شانزدهم قبل از میلاد در لرستان ساکن شدند و سپس مرکز و جنوب بین النهرین را تا مدتی در اوایل قرن 12 قبل از میلاد در اختیار داشتند.

هنر ناشناخته یک تمدن باستانی

تنوع مصنوعات مفرغی لرستان باورنکردنی است. بیشتر آن‌ها به سه دسته اصلی تقسیم می شوند: نخست، «استانداردها» که عمدتا اشیایی فلزی برای مهار اسب هستند و سنجاق‌ها. انواع مختلفی از قطعات برنزی دیگر هم یافت شده که در همین دسته قرار می‌گیرند؛ از جمله سلاح‌هایی مانند خنجر، نیزه و تبر. استانداردها، اشیایی هستند که زمانی بر بالای چوب ثابت می شدند. چیزی که آنها را منحصر به فرد می کند، شمایل نگاری پیچیده آنها است که از دنیای حیوانات گرفته شده است، که در آن بزکوهی رایج است.

«اشیاء روزمره» دسته دیگر این یافته‌ها هستند. شناخته‌شده‌ترین‌شان «پین»ها هستند اشیایی دکمه‌مانند که هدف آنها هنوز مورد بحث است. برخی از دانشمندان گمان می‌کنند این اشیا کارکرد آیینی دارد. برخی دیگر هدف کاربردی‌تری را پیشنهاد می‌کنند؛ مثلا این‌که برای بستن لباس استفاده می‌شده است. پین‌ها دارای موضوعات مختلفی هستند: الهه ها، حیوانات، و همچنین موتیف استاد حیوانات.

دسته آخر هم، جام‌های استوانه‌ای‌شکل هستند. این جام‌ها دارای تزییناتی هستند که شامل صحنه‌هایی است مانند ضیافت‌های آیینی، با خادمان و نوازندگان.

مجموعه این آثار باستانی، هنری را به ما نشان می‌دهند که هنر ناشناخته یک تمدن باستانی است؛ تمدنی در دل زاگرس، در لرستان.

منبع: وب‌سایت نشنال جئوگرافیک

منبع: قدس آنلاین

کلیدواژه: نشنال جئوگرافیک 2018 مجله نشنال جئوگرافیک لرستان استان لرستان آثار باستانی باستان شناسی طبیعت زاگرس مفرغ

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۳۹۰۷۲۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

اعلام وضعیت انسانی اضطراری در سودان / مردم از گرسنگی علف می خورند/ گزارش های تکان دهنده از تعرض جنسی به آوارگان

به گزارش جماران،  سازمان ملل می گوید که بحران گرسنگی سودان ویران شده از جنگ را فرا گرفته و  مردم در دارفور «علف و پوسته بادام زمینی» می خورند تا شاید زنده بمانند. به گزارش سی ان ان، مدیر منطقه ای آفریقای شرقی برنامه جهانی غذا (WFP) روز جمعه  در گزارشی درباره وضعیت عمومی در سودان گفت که مردم مجبور به مصرف "علف و پوسته بادام زمینی" شده اند. مایکل دانفورد افزود: «اگر کمک‌ها به زودی به آنها نرسد، ما در خطر گرسنگی و مرگ گسترده در دارفور و سایر مناطق تحت تأثیر درگیری در سودان هستیم.»

سودان از آوریل 2023، زمانی که درگیری بین ارتش سودان و نیروهای پشتیبانی سریع شبه نظامی (RSF) در گرفت، درگیر جنگ داخلی بوده است. این ناآرامی ها به سرعت به یک درگیری وحشیانه تبدیل شد که با گزارش‌های خشونت جنسی و نسل‌کشی و تلفات غیرنظامی انعکاس پیدا کرده و باعث مهاجرت پناهندگان شد.

به گفته این سازمان بشردوستانه، روز پنجشنبه، دو راننده کمیته بین المللی صلیب سرخ (ICRC) توسط افراد مسلح در دارفور جنوبی در حمله ای کشته شدند. در جریان این حمله سه کارمند دیگر زخمی شده اند. این سازمان گفت که تیم صلیب سرخ در مسیر اجرای پروژه «ارزیابی بحران در میان جوامع متاثر از خشونت مسلحانه » در منطقه مورد حمله قرار گرفت.

آخرین افزایش خشونت ها در حالی رخ می دهد که نیروهای RSF، پایتخت دارفور شمالی، الفاشر را محاصره کرده اند. توبی هیوارد معاون هماهنگ کننده امور بشردوستانه سازمان ملل در سودان روز پنجشنبه گفت که در شهر و محلات اطراف آن، کشتارهای خودسرانه، سوختن کل روستاها به شکل سیستماتیک و بمباران هوایی صورت گرفته است.

هیوارد افزود که الفاشر تنها شهر دارفور است که توسط نیروهای RSF تصرف نشده است و میزبان هزاران نفر از مردمی است که به دلیل جنگ آواره شده اند. به گفته آژانس کودکان سازمان ملل (یونیسف) حداقل 500000 نفر از پناهجویان به دلیل خشونت در سایر نقاط سودان آواره شده اند.

دفتر هماهنگی امور بشردوستانه سازمان ملل متحد (OCHA) گزارش داد که بیش از 36000 نفر در هفته های اخیر مجبور به ترک خانه های خود در الفاشر شده اند.کاترین راسل، مدیر اجرایی یونیسف روز پنجشنبه گفت از زمان تشدید درگیری‌ها در شهر و اطراف آن حداقل 43 نفر کشته شده‌اند. راسل توضیح داد: «حمله‌های اخیر به بیش از ده‌ها روستا در غرب الفشر منجر به گزارش‌های وحشتناک خشونت، از جمله خشونت جنسی، زخمی شدن و کشته شدن کودکان، آتش‌سوزی خانه‌ها و تخریب زیرساخت‌ها و تجهیزات حیاتی غیرنظامیان شده است.»

در همین حال، تحویل کمک‌های غذایی در دارفور «به دلیل جنگ و موانع بی‌پایان بوروکراتیک متناوب بوده است» و طبق برنامه جهانی غذا، حداقل 1.7 میلیون نفر در این منطقه سطوح اضطراری گرسنگی را تجربه می‌کنند.

WFP  در گزارشی افزود: «آخرین تشدید خشونت در اطراف الفاشر، کاروان های کمک رسانی را که از گذرگاه مرزی تین چاد می آمدند، متوقف کرد،  یک کریدور بشردوستانه اخیراً افتتاح شده که از پایتخت دارفور شمالی می گذرد.» براساس این گزارش ، محدودیت های اعمال شده توسط مقامات در شهر ساحلی «پورت سودان» مانع از ارسال کمک و  انتقال کمک ها از طریق آدره، شهری در همسایگی چاد،  شده است. بیش از 8.7 میلیون نفر از جمله 4.6 میلیون کودک در اثر جنگ در سودان آواره شده اند و 24.8 میلیون نفر به کمک نیاز دارند.